biraz sabirli ol sevgilim, biraz sabir. ilk is seninle ilgilenecegim, savastan sonra ilk is. hangi savas der gibisin... ama oyle hoyratca gulme sevgilim! gormuyor musun? iste su an icinde oldugum o kimliksiz, karaktersiz savas, ense kokume yapismis beni yerden yere vurmaya azimli canilerle bogustugum savas. istersen gul sevgilim, sen oyle alay edercesine doya doya gul. mahsuru yok, zaten bu arbededen basimi kaldirip bakacak zamanim da yok. aldigim darbelerden sevgilim siyrilabilirsem eger ve kalirsa bir sey benden geriye tamamen sartsiz suphesiz senindir sevgilim. yer ayagimin altindan gidiyor basim fena halde donmekte varsin olsun be canim! donsun basim donsun dunya. duzen bu dem bu.
her seye ragmen hayati seviyorum sevgilim hem de ne cok! hayati seviyorum, kendimi seviyorum, seni seviyorum sevgilim, yetmez mi? yetmiyor inan yetmiyor. her an herkesi ve herseyi daha cok seviyorum. icimdeki sevgi dinmiyor, durulmuyor. korkarak seviyorum sevgilim. sevdiklerimden degil, kendimden sevgimden korkuyorum. sevgimin coklugundan ve karsiliksizligindan. bana bir dur diyen cikmiyor ki ! olsun be! varsin olsun, boyle deliler, deli dumrullar gibi severken hayati, selam vereni bir vermeyeni iki severken tukenip gitsem. daha ne ister insan hayat denilen kisa oyundan....
21 Ocak 2010 Perşembe
19 Ocak 2010 Salı
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)