22 Ağustos 2010 Pazar

nefret

en cok da kendime kiziyorum
kimim ben
hala bu karmasa hala bu daginiklik
birakin beni daha fazlasini kaldiramiyorum
birakin beni ben bu yuku cekemiyorum
hayir artik kimseyle gorusmek istemiyorum, kendimle hele hic!!!
o kadar kizginim ki kendime, o kadar yaraliyim ki
ben daha fazlasina dayanamiyorum
kendimi tanimiyorum
hicim bir hic
oyle degersizim iste
ustelik yalanci ah biir uzaklara gitsem
uzak denizlerde yikanip temizlensem
donmesem glemesem bir daha hic o eski ben olmasam
kendimi bulsam
canim bu kadar yanmasa
yiktigim parcaladigim ve tukettigim hayatin yaninda eridim gittim
yapayalniz kimsesiz
tek hissim derinlerde bir nefret
kendime hayrim yok
cok caresiz cok zavalliyim
birakin ebni
aynalari kacirin
gormek
duymak
bilmek istemiyorum
af !