durma

bu sabah ciktigimda disari hava ask kokuyordu, sevinc ve mutluluk, el ele tutusup ruzgara dogru kosma istegi kokuyordu. bu sabah hava ayri bir dinc, ayri bir isiltiliydi.
oyleyse her yeni gun beraberinde kim bilir ne surprizlerle gelmek uzere hazirlandigina gore, uzuntu ve karamsarlik ne diye? hakkinda sabirsizlik gosterdiklerimizin hikmetini bilmiyoruz, cehaletimizin bizi surukledigi sikayetci ve mutsuz ruh hali sadece yasam kalitemizi degil ayni zamanda bir kullanimlik omrumuzu de kemiriyor.
hayata bir de yneilikleri ve guzellikleri gormek icin bakalim. cunku bittiginde bu bitmek bilmeyen saatler ve dakikalardan hizli gecen yillar, cok kisa bir sure buralarda oldugumuzu anlayip urpermekten geri donussuz bu yolda tahammulsuzlukle cigneyiverdigimiz anlari dusunmekten kendimizi nasil alikoyariz?
uzattim lafi biliyorum, sadece bu hayati iyi yasa ve guzel bir seyler yap demek istiyorum...