portakali soydum basucuma koydum

napiyorum ben, diye sormadan gecemiyor insan.
ah su dilin bir kemigi olsaydi bile bile yapar miydi insan kendine bunca zarar ziyan.
naptigimi bilmiyorum, gercekten bilmiyorum. sadece oyle kosmus, oyle yorulmusum ki, artik bir sye yapamiyor olmam lazim, hani tam da nefesinin bittigi anda, hani son bir gayretle hep kosageldiginden daha hizli firlamaya bir gayret edersin, belki ilerlesin de, peki ya sonra?
en iyisi spor yapmak, cigerleri gelistirmek.
garip geliyor insana bir gun enerjisnin bitebilecegini gormek, garip cok garip.
artik istemiyor canim hicbir sye, ne gormek ne de duymak, artik cevapsiz biraksam da olur, ne hesap ne kitap yapasim var. ben dinleneyim biraz.
yarin uzun bir gun, gunde 13 saat calisip, ertesi sabah 5.30da kalmak insanliga sigiyorsa daha yapacak isim var...