baska yerde olsa sadece olumlu dusunce ve duygulari, pozitif fikirleri dile getirip digerlerini kalin bir sansur perdesi ile ortup, toparlayip dolabin dulunmaz bir kosesine naftalinleyip hic bulunmamak uzere saklayiveriridim.
velakin madem uzay boslugunda yayilmiyor ses, agirlik tartilmiyor oyle ise sansure de gerek yok; sesiz sedasiz, tuyden hafif ucup gidiverecek ne de olsa :)
kiskanclik ne bicim bir duygudur veya rekabet? bilmem ki. hani sevdigini kiskanmak anlasilir da. baskasini meziyetlerinden dolayi veya imkanlarindan maddi, manevi kisknamanin ne luzumu var a canlar?
tek rakibin thy olsun, bir de kendin elbette! onemli olan insanin her anini dolu dolu yasamasi, kendini asmasi, hayatini anladirma cabasinda ve hayatindan memnun olmasidir.
oylesi garip etmeyin kendinizi, kurban bellemeyin, zufurt olup cenenizi yormayin. olumsuzluklara yer veremeyecek kadar kisi hayatta guzeliklere odaklanip yasamaya verin kendinizi.
kimse haksizlik yapilmaz, merak eyleyim. siz yolunuza, hedefinize odaklanin, kosun nefessiz kosun. zirveyedeki manzaraya degecektir, ve o zirve sadece size aittir, cunku her bireyin kendine ait bir zirvesi vardir...
kiskanmak ne gerek,
bana ne gerek, sultu borek :)
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder