ey deli gonul yine cilginca basladin esip yagmaya...
karistirmaya gorsun kitabin sayfalarini, yine buldu "kalbin koşmalarini, agitlarini; esnek, yumusak, saydam sarkilarini"...
"once umidim yoktu,
dayanamam sandim;
sormayin nasil oldu,
ama iste dayandim"
~~~
"uzme kendini, kalbim,
katlan kaderine;
kisin senden aldigini
bahar verir gene.
guzel daha bu dunya,
surda ne kaldi?
durma sev, kalbim,
her hoslandigini."
diyerek avutmaya calisir heinrich heine kalbini, belki bir de darmadagin ediverdigi diger kalpleri.
ama ne mumkun, ne mumkun...
:)
21 Haziran 2008 Cumartesi
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder