dunya gocmeni

bir suredir bir dunyali olarak sevgilim istanbul'dan ayırıydım.
e utarit'e de ugramak mumkun olmadi.

bu ayrilik suresince ilginc tecrubelerim oldu.
bir daha dizimi bukmez, bir daha yikilmaz, bir daha sarsilmam sandim.
hatayi kac kere tekrar eder bir insan dedim.
kendini kac kere harcar.
hem kac cani var ki askin :)

ve yine itiraf ediyorum ne yaptiysam kendime yaptim.
ve bir kere daha kiziyorum kendime, sapasaglam tembihliyorum bir daha 3 gece onceki o surati, o hali, gormek istemiyorum!

asla ve katta. herkes kendini dusunmeli ve kurtarmali o zaman kimse kimseye yuk olmaz. hem kimse mutsuz olmaz.

gocmek ne guzel duygu, yalnizlik ne zor. ve sirin akil ne de ucar kacar.
o yuzden ey okur sanma ki herseyi kaldirir, her duydugunu olgunlukla karsilar ve gereekn sabri hemencecik gosterirsin.

kulaginda bu kupeyle izin ver sana yaklasmalarina ve kelimelerini secip konusmalarina o insanlarin. bir fil ise alma zuccaciye dukkanina, sonra o dogustan sahip oldugu ve degistiremeyecegi koca hortumu ve bedeni her yeri paramparca ederken ona kizmaya ne hakkin var!!