O mavinin her tonu
Yavaş yavaş karışır kızıla
Güneşin solgun kollarına
Hüzünlüdür
İçini burkar
Gözyaşlarını çeker pınarlara
yoksa kokusu burnunda
başını dayamamışsa omzuna
ellerin cebindedir
yalnızlık yapışmıştır yakana
aklının bir köşesinde hep gitmek
bırakıp hiçbirşeyi
ne pahasına olursa olsun gitmek
günbatımına gitmek
güneşe yoldaş olup batmak
batıp dünyanın öbür tarafına doğmak
M.MirkelaM
04/10/2008, İstanbul
5 Ekim 2008 Pazar
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder