5 Ekim 2008 Pazar

günbatımına gitmek

O mavinin her tonu
Yavaş yavaş karışır kızıla
Güneşin solgun kollarına

Hüzünlüdür
İçini burkar
Gözyaşlarını çeker pınarlara

yoksa kokusu burnunda
başını dayamamışsa omzuna
ellerin cebindedir

yalnızlık yapışmıştır yakana
aklının bir köşesinde hep gitmek
bırakıp hiçbirşeyi
ne pahasına olursa olsun gitmek
günbatımına gitmek

güneşe yoldaş olup batmak
batıp dünyanın öbür tarafına doğmak

M.MirkelaM

04/10/2008, İstanbul

Hiç yorum yok: