bir cuval tuval!

evet itiraf ediyorum para insani mutlu eder.
nasil ki eve kucaklar dolusu kitap aldigimda mutlu oluyorum simdi de az buz degil tam bir cuval dolusu -kucuk ama sirin- tuval ayaklarimi yerden kesti. tuval, yani Üzerine resim yapılan, gerdirilmiş keten, kenevir veya pamuklu kaba kumaş, bir insani nasil mutlu eder diye sormayin lutfen. bu ancak yasanasi bir duygu. tuvallerim ustelik gayet ekonomik, oturdugum bolgede fiyatlari bunun neredeyse uc kati. tahtasi gayet iyi, arkasinda destegi yok ama baglantilar duzgun. hem kuzuk oldugu icin destek sart degil. kumas arkaya kivrilmamis ama iyi gerdirilmis, yuzeyi cok puruzlu degil ki bu benim su anki calisma tarzim icin avantaj. bir de kendilerine ozgu bir kokulari var. sanirim kumastan gelen bir koku.
yeni bir cift kirmizi rugan ayakkabi alinan cocuk nasil onlari bas ucuna koyarark uyursa ben de oyle yaptim, kokularini teneffus ede ede uykuya daldim.
ben bundan daha mutlu edecek sey ise tabii ki bunlarin uzerlerine kafamdaki goruntuleri gerceklemek ve koca bir sergi salonunun beyaz duvarlarinda dizi dizi dizmek. iste kaba kumasi yapittan ayiran fark bu aradaki emek. ah hayat bana daha cok zaman tanimalisin gunde 24 saat haftada 2 gunluk tatil hayallerimi gerceklestirmeye yetmemekte :)