bayram gibi bayram

simdi musadenizle nefes alabildigim tek mekan olan mavi gezegende son bayramin tatli rayihasindan dem vurmak isterim.
ilk gun buyuklerin elini opme gunudur. kiris kiris yanaklari olan pamuk bir nineniz/dedeniz varsa kiymetini iyi bilin. yaslilar az bulunan degerli mucevherler gibidirlerve her an yitip gidebilecek olduklarini dusunuce kiymet bilme konusunda atak ve comert olmanin gerekli oldugu su goturmez bir gercektir. onlari mutlu etmek kolaydir, saygi kokan bolca sevgi. onlara sarilabilecek kadar yakin olmak ise bir ayrilacaktir. ninelerin ve dedelerin kiymetini bilmek gerek.
sonra gelen misafirler. bol cikolata, kahve ikramlari. en sevdigim misafirler nasil kahve istediklerini sordugumda itirazsiz tercihini soyleyenlerdir. bayramda en buyuk zevkim taptaze cekilmis kahve alip yapmak oldugundan buna sasmamak gerek. kahve kokusunun ustene var mi hem :)
sonra bayram ikramlari. zordur hazirlamasi, cunku taptaze olmalilar ama misafir ne an gelecegi mechuldur. hem tatli hem de illa ki tuzlu olmalidir. cunku misafirler cogu kez tatli yemekten bayilmak uzeredirler. hem de en zoru gelen misafirin tok olmasi ihtimalidir. bazen de gidecekleri kapilari yetistirme telasiyla ogle ogununu atlayan misafirler olabilir, onlar icinde sofra kurmaya hazirlikli olmak gerekir. bayramin vazgecilmezi olan baklavayi usta ellere birakip hazir almayi yeglemekteyim. bir kere -daha henuz ortaokuldaydim sanirim- yapmayi denemistim, gelenlerde evde yapildigi icin yemislerdi sagolsunlar. sms rahmetli anneannemin cabalari olmasiydi misafirler bu kadar memnun olmazlardi, ustelik de cok zahmeti. hele benim gibi hamur acma konusunda tecrubesizseniz :)
yaninda hafif bir pasta yapmakta fayda var. cocuklar ozellikle bayiliyor buna. soyle arasina hem taze hem kuru meyveler ve bol dovulmus findik, ustune kakolu haifif bir krema olursa degmeyin keyiflerine. tuzlulara gelince sicak sicak borek ve illa ki bir zeytinyagli. tabii ki sarma favorimiz. bir de bizdeki uzeri uzumlu ve nohutlu pilav gelengi vardir ki, ozellikle ogun atlayan konuklar icin iyi bir ikramdir, bilemeyenler icinse farkli bir lezzet. eger cok halim ve vaktim varsa ev yapimii cezeryelerden de yaparim, onlarinda fanatikleri mevcut -basta ben olmak uzere :) -.
tabi menunun olmazsa olmazi iyi demlenmis bir caydir. bergamut aromali, tavsan kani ve mutlaka yeni ocaga konmus. siyah cay tuketmeyi tercih etmeyenler icin hazirda bitkisel cay bulundurmak da onemli bir detay. burada yeni ve yine ilgi cekici bir alternatif: gul cayi. kurutulmus kucucuk guk goncalarinin kaynar su dolu bir fincan az bir sure demlenmesi ile yapilan son derece hafif ve rahatlatici bir cay. ve tabii cocuklar icin meyve suyu ama benim son bir kac kez yaptigim gibi karisik olanlardan tercih etmeyin. ozellikle saglikli olsun diye nar-portakal gibi enteresan karisimlara hic yaklasmayin, icilmesi zor tatlarla karsilasmak yuksek olasilik. en iyi klasik tatlar. eh menu tamam gibi, aninda bol bol hos sohbet tabii :)
bayram sabahlarindan birini de mezar ziyaretine ayirmak gerek. oranin atmosferi bambaska, hele de sevdiklerinizden, buyuklerinizden obur aleme gocemn varsa.
sanirim kalabaliklar icinde yalnizligi cogumuz bir kere yasamistir. en azindan istiklalde tek basiniza dolasirken once farkli insan arasinda, o kesmekes ve kalabilk icinde ha varsiniz ha yoksunuzdur. belki yaninizdan az once gecenler sizi gormemistir bile veya aninda unutlmussunuzdur. herhangi bir kalabilik mekanda dusuncelere daldiginiz anda aslinda yapayanlizsinizdir.
mezardaki duygu ise bunun tam tersi, tenhadir, bir iki kisi gitmissinizdir ama o kimsesiz mekanda aslinda kalabalik icindesinizdir. nereye selam etseniz alacak biri vardir. ne de cok hikaye yan yana yatmakatadir. her birinin ne de cok seveni vardir. her biri bir avıc dua beklemektedir. yalnizkken kalabalik icinde olamkdir bir nevi. eninde sonunda hepimiz bir gun varacagi bu son mekani yilda iki kere ziyaret etmek cok olmasa gerek.
ve onca telas ardindan her bayramin bir son gecesi vardir. telasla son ziyareterin yapildigi, kapilarin bir ihtimal tiklatildigi. bayram uzun zamandiir gormedigimiz dost ve akrabalari gormenin, en azindan seslerini duyup haberlesmenin, sın havadisleri almanin, cocuklarin ne kadar da cabuk buyudugunu gorup hayret etmenin, el opmenin, bol bol tatli yemenin ve daha bir cok guzel aninin tatligi ile yuzumuze bir tebessum birkarak usulca biter.
oyle ise bu esi bulunmaz zamanlari iyi degerlendirmeyi temenni ederek bu vesile ile gecmis bayraminizi da kutlarim.
nice bayram gibi bayramlara...