huzunlu ve mutebessim

hep huzunlu ve mutebessim :) hayalimdeki ben veya gercekteki bilemiyorum
hayaller daha renkli lmaz mi
yedi kucuk cuce de olsam ve pamuk prensesi ormanda bulunca onunla ilgilenip, onu cadidan koruyup, iyilestirmis de olsam, sonra o uyku dalinca ve ben cok endiselendigimde bir prens gelip onu opse, o da kendine gelip prensle gitmeye ve hayatinin geri kalanini onunla yasmaya karar verse, iste bildik masal olsa, ne yapardim? siz yedi cuce olsaniz ne yapardiniz ona nasil bir veda temennisinde bulunurdunuz, bilgin, usengec, kizgin, utangac, dalgin... 7 cumlecik kursaniz ne olurdu?
diye sordular
yedi ayri cumle gelmedi aklima dusunup kurgulayip bir seyler cikarirdim belki zorlasam ama benim tek, net bir cevabim vardi: iyi dilekler dilerdim, hepsi o. niye kizayim,kiskanayim ya da ofkeleneyim? beni birakip gittigi icin mi? ama o yokken de ben yalnizdim, evet hayatima girdi ve cikti ama bu temelde pek bir sey degistirmedi ki, aslina bkarsan o burdayken de ben yalnizdim.
cunku insan hep yalnizdir, koyun da bakma suru ile dolastigina: her koyun kendi bacagindan asilir! oyleyse yalnizlik mutlak gercek ise pamuk prenses gelmis gitmis ne farkeder. bildigince yapsin ve mutlu olsun omrunce. bu bana fazlasiyla yeter. yanimdaymis degilmis, bunun pek bir onemi yok.o yuzdne hayatima giren herkes, cok sevdigim, cok deger verdigim, cok enerji ve zaman ayirdigim, cekip gidebilirler, onlar icin tek dilegim mutlu ollmalari. eger olur da beni cok hayal kirikligina ugratmayi basarmislar ise bir dilegim daha bir daha gorusmemek olur ama bu cok istisnai bir durum. dostlarimdan gidenler oldu, gidip arkalairna donmeyen, donup bakmayanlar, bugun gelseler ayni sicaklikla karsilarim, cunku sogu ese cocuga ise karisip gittiler, zamanlar, yollar, yillar ve insanlar girdi aramiza, kizmadim onlara. ve bugun en sevdigim insanlar da gitse tek dilegim mutluluk ve huzur olur gittikleri yerde, ozlerim elbet, ozlem yakar insanin icini kavurur, hem susatir, ama kizamam niye kizayim ki? hem hep yalniz degil miydim?
insan yalniz yasar.