milat sonra 1. yüzyıldan bir duvar resmi bu, bir kadin alinde bir kitap ve dudaklarina dayadigi kalemi ile ne kadar dusunceli gozukuyor, saci, kupeleri, kafasindaki sapka ile takke arasi aksesuar hani az once iceri gimris bana bir seyler soylemis olabilirdi, o kadar buradan ki milattan beri sanki hic degismemis kadin. ozellikle o bakislar, evet kisa kivircik saclari, oval dar yuzu, kocaman gozleri, ufak burnu, ufak ama kalin dudaklari ile bu kadin bana benzemiyordu ama ya o bakislar, o bakislarda kendi bakislarimi buldum, bosluga bir yere takilmisti, cok derinlere uzanmis, dusunceler denizinde ava cikmisti, hassas ve titiz bir iz pesindeydi, hala birileri var dostum o izin pesini suren napoli yakinlarindaki pompeii 24 agustos 79'da Vezüz'ün kizgin lavlari ile kavrulduktan sonra yikintilar icinde sadece bu duvara islenmis resmin kalmadi, ruhum yikintilari arasinda o pesinde oldugun sorulari yasatan bir iklim var. aynen sol kasim hafif yukarida dalgin bir bakis takip yuzume dalivermekteyim derinlere farkina varmadan olur olmaz her an.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder